Ze reed weer die weg die ze vele malen hadden gereden, ze voelde haar lijf verkrampen, ze verstilde en miste de afslag.

Bijna 5 jaar later na een intensief traject is het nog steeds zo voelbaar in haar lijf, zonder dat ze zich er bewust van was reageerde haar lijf op een moment dat je vooraf niet kan bedenken. Het is er ineens.

Tijdens een sessie leg ik mijn handen onder haar schouders, focus op de ademhaling en er ontstaat rust.

Steeds meer zakken haar schouders in mijn handen, ze komt terug in haar lijf, alles mag er zijn. Het is goed zoals het is.

Ze kan weer voelen wat er in haar lijf is en wat er die dag gebeurde.

Er gebeurd nogal wat als je in rouw bent, soms bewust of onbewust. Je lijf gaat blokkeren, er ontstaan vage klachten of hele duidelijke klachten waarvan je niet bewust bent wat de oorzaak is.

Dit is rouw! Rouw zit in je lijf. Het kan groot of klein zijn. Een stapel van verlies of een periode van verlies. Verlies van jezelf, verlies van gezondheid, verlies van een dierbare of verlies van toekomstperspectief. Rouw doet pijn, rouw is voelbaar, bewust of onbewust.

Hoe voelt jou lijf? Waar zit spanning bij jou? Wordt het tijd om eens aandacht te geven aan dat wat zoveel aandacht nodig heeft? Sta er eens bij stil en voel je vrij om een bericht te sturen